مشکات

🔹آیت الله حائری شیرازی

🔸می‌گوید بیست سال است نماز می‌خوانم اما…

برخی افراد، در نماز، مسئله‌ی حل نشده را حل می‌کنند و یا گمشده‌ای را پیدا می‌کنند! با این وضع می‌خواهند نماز برایشان سازندگی هم داشته باشد؟! می‌گویند: من بیست سال است که نماز بجا می‌آورم، تقرّب کو؟ قرب کو؟ همانجایی که بودیم هستیم!

این درست مثل این است که ما غذا را بجویم ولی فرو نبریم؛ بلکه در یقه و آستین خود بریزیم؛ مثل بعضی از بیماران که قرص و یا دوای خود را جلوی دکتر در دهان می‌گذارند ولی بعد آن را دور می‌ریزند. البته که این مریض، خوب نمی‌شود. وقتی انسان نماز را بر سر زبان آورد و این نماز را فرو نبرد، مثل این است که دارو را در دهان گذاشته و بعد آن را بیرون ریخته است. خوب این نمازی که پایین نرفت در انسان تأثیر نگذاشته و نفوذ نمی‌کند. انسان با نماز چه کرده که نماز با او چه کند؟

✅