مشکات

🔷🔸🔷🔸🔷🔸🔷

*پایان کار شیطان چه زمانی است؟*

🎋بر اساس آیه «و نفخ فی الصور فصعق من فی السماوات و من فی الارض» (زمر/۶۸) در پی نفخ صور همگان خواهند مرد. اما آیا تا پیش از آن گستره حیات شیطان تا کجاست از این آیه به دست نمی‌آید. بر پایه برخی روایات، ابلیس در میان نفخه نخست و دوم می‌میرد. 

📚(التفسیر الکبیر، ج. ۵۴، ص. ۳۶۷ – ج. ۱۱، ص. ۱۰۸)

🎋علامه طباطبایی در تفسیر المیزان، پایان کار شیطان را برپایی حکومت حضرت مهدی (عج) دانسته (المیزان، ج. ۱۲، ص. ۱۶۱-۱۶۰) که بر اساس برخی روایات، ابلیس به دست مبارک آن حضرت یا طبق روایات رجعت، پس از جنگ با لشکر امیرالمومنین، علی (علیه السلام)، در حوالی کوفه می‌گریزد و به دست پیامبر (صلی الله و علیه وآله) بر صخره بیت المقدس (بحارالانوار، ج. ۵۳، ص. ۴۲) کشته می‌شود. (همان، ج. ۶، ص. ۲۵۴) برخی پایان حیات ابلیس را مقارن با پایان حیات انسان بر روی کره خاکی دانسته اند. (المیزان، ج. ۸، ص. ۲۸-۲۷)

🎋همچنین علامه جوادی آملی (حفظه الله) در باب پایان کار شیطان فرموده اند: تا آخرین انسان است، او (ابلیس) هم وجود دارد. برای اینکه آخرین انسان را هم اغوا می‌کند، وسوسه می‌کند. این چنین نیست که شیطان قبل از یک عده‌ای بمیرد. آن وقت آن عده، هیچ وسوسه‌ای ندارند. اگر وسوسه نداشتند که به کمال نمی‌رسند. انسان وقتی به کمال می‌رسد که جهاد اکبر داشته باشد. اگر هیچ گرایشی به طرف رذیلت نبود، انسان که طبعاً به طرف رذیلت و گناه میل ندارد. شهوت می‌خواهد، لباس می‌خواهد، غذا می‌خواهد نه حرام، و همه این‌ها از سنخ حلالش هست… آنکه انسان را به طرف حرام تشویق می‌کند، ابلیس است و الا انسان فطرتا به دنبال حلال می‌رود. (دروس تفسیر سوره اعراف، آیت الله جوادی آملی، جزوه نهم، ص. ۱۱)

🎋خداوند در همان گفتگوی آغازین، جایگاه نهایی ابلیس و پیروانش را فرو افتادن در دوزخ خشم خود اعلام کرد(11) و جهنم را سزای آنان دانست.(12) براساس آیات قرآن، در روز حشر، پس از داوری خداوند، ابلیس(13) در سخنانی درس آموز با اعلام بی‌زاری از پیروان خویش، مسؤولیت انحراف آنان را بر عهده خود ایشان دانسته، می‌گوید: خداوند به شما وعده داد، وعده‌ای راست؛ ولی من به شما وعده دادم و تخلّف کردم. مرا بر شما تسلّطی نبود، جز آن که شما را خواندم و شما اجابت کردید.(14)

 📚11.«قَالَ فَالحقُّ وَالحَقَّ أَقولُ لاَملأنَّ جَهنّمَ مِنکَ و مِمَّن تَبِعَکَ مِنهُم أَجمعین» ص،۸۴و ۸۵

12. «قالَ اذهَبْ فمَن تَبِعکَ مِنهُم فَإِنَّ جَهنَّم جَزاؤُکُم جَزاءً مَوفوراً.» اسراء،۶۳

13. مجمع البیان، ج ۶، ص ۴۷۸.

14. «و قالَ الشَّیطَنُ لَمّا قُضِی الأَمرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدکُم وَعدَالحَقِّ و وَعدتُّکُم فَأَخلَفتُکُم و مَا کَانَ لِی عَلیکُم مِن سُلطن إلاَّ أَن دَعوتُکُم فَاستَجبتُم لِی فَلاَتَلومونِی و لوموا أَنفسَکُم مَا أَنَا بِمُصرِخِکُم و مَا أَنتُم بِمُصرِخِی إِنِّی کَفرتُ بِمَا أَشرکتُمونِ مِن قَبلُ إِنَّ الظَّلِمینَ لَهُم عَذابٌ أَلیمٌ». خداوند به شما وعده داد، وعده‌ای راست؛ ولی من به شما وعده دادم و تخلّف کردم. مرا بر شما تسلّطی نبود، جز آن که شما را خواندم و شما اجابت کردید؛ پس مرا سرزنش نکنید و به ملامت خویشتن بپردازید. اکنون من فریادرس شما نیستم و شما نیز نمی‌توانید فریادرس من باشید. من کفر می‌ورزم به این که شما مرا پیش از این شریک (پروردگار) کردید. ابراهیم، ۲۲.

🌹  🌹