مشکات

 به_بهانه_بهار
🌸نوروز از دیدگاه استاد انصاریان (بخش اول)
تغییر سال کهنه به سال نو و روز کهنه به روز نو که محصول استمرار نظام منظومه شمسی و امری طبیعی است معلول اراده حکیمانه و رحمت و عدالت پروردگار مهربان عالم است. 

البته برای جهان طبیعی، دارای برکات و آثار فراوانی است و  زمینه ساز پر شدن زمین از انواع نعمت ها برای بهره مندی موجودات و بویژه خلیفه خدا انسان است.
اگر از این منظر به عید نوروز که تحویل سال برای زنده شدن زمین و جنب و جوش موجودات و ثمر بخشی آنهاست به عنوان نعمت مادی کامل حضرت حق و وجود مقدسی که با این نعمتش نشان دهنده مهرورزی فراگیر او به موجودات و محبتش به جهان هستی بویژه به انسان است دیده شود مایه انبساط و خوشحالی همگان است که البته باید برای نشان دادن این خوشحالی و به شکرانه این محبت عظیم حق، چهره ای شاد و خندان به خود گرفت، استحمام کردن، لباس نو و مناسب شأن پوشیدن، بهداشت خانه و اثاث خانه را سر و سامانه دادن،  و این خوشحالی را با دیگران به این صورت تقسیم کردن:

۱.  آشتی کردن با کسانی که انسان به عللی با آنان قهر است، و گذشت از آن علل.

۲ .زیارت پدر و مادر.

۳. محبت بیشتر به زن و فرزند.

۴ . زیارت اقوام و خویشان دور و نزدیک و بردن هدیه و عیدی برای آنها و فزندانشان.

۵ ‌. زیارت دوستان.

۶ . زیارت دانشمندان.

۷ . کمک بی منت به ایتام و تهیدستان و از کار افتادگان و بویژه به آنان که هزینه سالشان بیش از در آمدشان بوده.

  تحقق همه این مسائل الهی و انسانی به حقیقت و به درستی عید گرفتن است، و باید کوشید که ظرف نوروز که یک ظرف الهی و طبیعی است از برنامه های درست و اعمال مثبت و اخلاق حسنه و صله رحم، و گذشت و عفو، و محبت و مهرورزی و دیگر دوستی، و جبران کمبودهای زندگی همنوعان پر شود.

 اگر کسی با عید نوروز با چنین معنا و مفهمی مخالفت کند، و خوشحالی و سرور و انبساط و جنب و جوش مثبت مردم کشور ایران را برنتابد، مخالفتی و برتافتنی دور ازعقل و منطق است.