مؤمنی که اهل شوخی نیست، به او مشکوک شوید
🌀مؤمنی که اهل شوخی نیست، به او مشکوک شوید+ حدیث امام صادق(ع)
⭕️ مهمترین ویژگی شهدا نشاط بود
👌 یکی از مظاهر نشاط؛ شوخ طبعی است. امام صادق(ع) میفرماید: «هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه اهل شوخی است» مؤمنی که اهل شوخی نیست به او مشکوک شوید.
👌یکی از عواملی که موجب میشود عده زیادی سراغ گناه میروند این است که فکر میکنند که بدون گناه و غفلت و هرزگی نمیشود بانشاط شد! زیاد تقصیری ندارند اگر اینگونه برداشت میکنند، چراکه در رفتار و منش و روحیات مذهبیها، زیاد نشاط نمیبینند.
👌اگر دیدید مؤمنی اهل شوخی نیست به او مشکوک شوید؛ آیا تو مغروری؟ یا مغموم و مأیوسی؟ شاید ضعف ایمانداری که نشاط نداری؟ این چه ایمانی است؟
💠 همهی ما درباره ارزش اشک ریختن و حال خوش معنوی که در اثر غم به وجود میآید؛ زیاد سخن شنیدهایم، اما از نشاط معنوی و معنویتی که در اثر نشاط به دست میآید، کمتر حرف شنیدهایم. درحالیکه یکی از مهمترین شاخصهای برخورداری از ایمان این است که انسان به سرور و نشاط عمیق درونی برسد.(عن أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع: الْمُؤْمِنُ لَهُ قُوَّةٌ فِی دِینٍ … وَ نَشَاطٌ فِی هُدًى؛ کافی،ج2، ص231)
👌 یکی از عواملی که موجب میشود عده زیادی سراغ گناه بروند این است که تصور میکنند بدون گناه، غفلت و هرزگی نمیشود بانشاط شد! تقصیری ندارند اگر اینگونه برداشت میکنند چراکه در رفتار و منش و روحیات مذهبیها، زیاد نشاط نمیبینند.
💠 هرکسی به یک آدم مسجدی رسید، اولین دریافتی که باید از او پیدا میکند، نشاط مسجدی باشد! بعد از او بپرسد که چی شده که تو اینقدر نشاط داری؟ آیا هیچ مشکلی در زندگیت نداری؟ او دلایل نشاط خودش را ذکر کند
💠 اگر شما از رزمندگان و همرزمان شهدا بپرسید که مهمترین ویژگی شهدا چیست؛ به شما خواهند گفت: نشاط.
💠 بچهها در جبهه این نشاطشان را گاهی با لطیفههایی ابراز میکردند، لطیفههایی بدون یکذره اذیت و تمسخر و نیشی که برای خنداندن در جمعهای دوستانه مرسوم است.
💠 امام صادق (ع) میفرماید:«هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه اهل شوخی است» (ما مِن مؤمنٍ إلّا و فیهِ دُعابَةٌ؛ کافی، ج2، ص663) چرا اینهمه رزمندگان سرشار از مزاح و شوخی بودند؟ این به خاطر شدت نشاطشان است! متأسفانه این وجه دین زیاد جدی گرفته نشده.
👌 اگر دیدید یک مؤمنی اهل شوخی نیست به او مشکوک شوید، آیا تو مغروری؟ یا مغموم یا مأیوسی؟شاید ضعف ایمانداری که نشاط نداری؟ این چه ایمانی است؟! حتی اگر کسی غم معنوی داشته باشد این غم او را به نشاط درمیآورد! اگر کسی باخدا مناجات کرده، و رفته از خدا تقاضایی کرده دیگر بعدش چرا باید مغموم باشد؟
💠 کسی که نشاط داشته باشد، دیگر چه نیازی دارد سراغ گناه رود؟ اگر به جوان یک ماشین اسباببازی بدهند بگویند این ماشین را روی خاک راه ببر، به شوق نمیآید؛ میگوید آخر این مسخرهبازیها چیست؟ سنّ من از این حرفها گذشته! بزرگشدهام. آدمهایی که بزرگشده باشند، دیگر با گناه و غفلت به نشاط و شوق نمیآیند و از اینها احساس استغنا و بینیازی میکنند! حضرت فرمود: «کسی عقلش کامل شود شهوات را خار و بیمقدار میشمارد؛ مَنْ کَمُلَ عَقْلُهُ اسْتَهَانَ بِالشَّهَوَاتِ»(غرر/ ص 604)
💠 بچه مذهبیای که بانشاط نبود، احتمالا اختلال روحی فکری دارد یا بد تربیتشده. بچه مذهبیها باید از لحظاتی که نشاط نداشتند استغفار کنند!
💠 محاسبه کن چرا سرور نداری؟ آنوقت از آن استغفارکن! به خودت برگرد بگو که چت شده؟ خدا فوت کرده؟ ضعیف شده؟ مهربانیاش رفته؟ نمیبیند تو را؟ چرا نشاط نداری؟ در روایت دارد بهاندازۀ اعتمادت به خدا سرور به تو داده خواهد شد!«مَنْ وَثِقَ بِاللَّهِ أَرَاهُ السُّرُور»(کشف الغمه، ج2، ص346) اعتمادت کم شده؟ خدا نیست؟!
💠 بسیج باید محل سرور باشد، فرمانده بسیج یکی را بکشد کنار بگوید ببین تو انرژی نداری، حال نداری، نشاط نداری، بدرد بسیج نمیخوری.
💠 کسی که بانشاط باشد نیاز ندارد به بسیاری از سرگرمیها برای اینکه خودش را خوشحال کند! دو برابر درس میخواند، دو برابر کار میکند و بیش از دیگران مهربان است و سختیها را راحتتر تحمل میکند.