مشکات

حضرت علی علیه السلام فرمودند: 

🌸وَ مَا بَیْنَ أَحَدِکُمْ وَ بَیْنَ الْجَنَّةِ أَوِ النَّارِ إِلاَّ الْمَوْتُ أَنْ یَنْزِلَ بِهِ. وَ إِنَّ غـَایَةً تَنْقُصُهَا اللَّحْظَةُ، وَ تَهْدِمُهَا السَّاعَةُ، لَجَدِیرَةٌ بِقِصَرِ الْمُدَّةِ. وَ إِنَّ غَائِباً یَحْدُوهُ الْجَدِیدانِ: اللَّیْلُ و النَّهَارُ، لَحَرِىٌّ بِسُرْعَةِ الاَْوْبَةِ. وَ إِنَّ قَادِماً یَقْدُمُ بِالْفَوْزِ أَوِ الشِّقْوَةِ لمُسْتَحِقٌّ لاَِفْضَلِ الْعُدَّةِ. فَتَزَوَّدُوا فِی الدُّنْیَا، مِنَ الدُّنیَا، مَا تَحْرُزُونَ [تجوزون] بِهِ أَنْفُسَکُمْ غَداً🌸

🍀ميان شما و بهشت و دوزخ، فاصله اى جز فرا رسيدن مرگ نيست و مسلّماً مقصدى که گذشتنِ لحظات، فاصله آن را مى کاهد و عبور ساعت ها آن فاصله را نابود مى کند، سزاوار است که بسيار کوتاه باشد و امر غايبى که (اشاره به سرآمدِ زندگى است) گذشتِ شب و روز، آن را به پيش مى راند، سزاوار است به سرعت فرا رسد و مسافرى که به زودى با سعادت و خوشبختى يا با شقاوت و بدبختى فرا مى رسد بايد بهترين آمادگى را براى استقبال از او داشت; حال که چنين است در اين جهان، از اين جهان، براى خود زاد و توشه اى برگيريد که فرداى قيامت خود را با آن حفظ کنيد.

📚نهج البلاغه.#خطبه_64

🌹  🌹