مشکات

طوفان مقاومت فرزندان روح الله،از ایران تا اقصی نقاط جهان

👈 مروری بر ابعاد و امتداد فرهنگ‌بسیجی که امام خمینی پایه‌گذاری کردند؛ از آذر ۱۳۵۸ تا«طوفان‌الاقصی»

🔹 بسیج، الگوی مجسم ایثار و اقتدار

🔹 کمتر از یک سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و به زیر کشیده‌شدن رژیم ستم‌شاهی می‌گذشت که پیر مراد ملت ایران، نهال نوپایی را در سرزمین انقلاب اسلامی غرس کرد. امام امت چهارم آذرماه ۱۳۵۸ و در دیدار جمعی از پاسداران، شرایط حساس کشور و منطقه را تشریح کرده و بنای نهاد مقدس «بسیج مستضعفین» را پایه‌گذاری کردند؛ «شما با یک قدرتی مواجه هستید که اگر یک غفلت بشود، مملکتتان از بین می‌رود. غفلت نباید بکنید؛ غفلت‌نکردن به این است که قوای خودتان را مجهز کنید و یک تعلیمات نظامی خودتان پیدا کنید. دوستانتان را تعلیم بدهید. مملکت اسلامی باید همه‌اش نظامی باشد. تعلیمات نظامی داشته باشد. کشوری که ۲۰ میلیون جوان دارد، بیست میلیون تفنگ‌دار داشته باشد. بیست میلیون ارتش داشته باشد؛ و این‌یک همچو مملکتی آسیب‌بردار نیست».

۱۳۵۸/۸/۴  

شجره طیبه بسیج، در بستر انقلاب اسلامی متولد شد و به میدانی برای دفاع از عزت و شرافت ملی و دینی تبدیل شد. کمتر از یک سال بعد از تولد این نهاد انقلابی و مردمی، آن هنگام که دیکتاتور بی‌عقل حاکم بر عراق به پشت‌گرمی شیاطین غرب و شرق و ارتجاع منطقه به ایران اسلامی حمله کرد تا کار انقلاب نوپای مردم ایران را یکسره کند، این بسیج مردمی بود که به پشتوانه‌ای محکم برای نیروهای مسلح ایران اسلامی تبدیل شد و الگویی عینی و مجسم، از ایثار و اقتدار را خلق کرد.

🔹 بسیج برای همه عرصه‌ها و زمان‌ها

🔹 اما پایان جنگ تحمیلی، پایان مأموریت بسیج نبود؛ این بار آفتاب گرمابخش حیات بسیج و بسیجیان، در افقی بالاتر طلوع کرد و با بهره‌گیری از تجربه و میراث معنوی دفاع مقدس، بسیج در میدان‌هایی وسیع‌تر و خطیرتر برای خدمت‌رسانی به ملت ایران وارد شد؛ از تأمین امنیت شهرها و روستاها گرفته تا سازندگی و بهداشت و درمان، جهاد علمی و فناوری و خدمت‌رسانی در حوادث و بلایای طبیعی. میدان‌هایی جدید که نشان می‌داد بسیج یک فرهنگ است؛ «بسیج صرفاً یک سازمان نظامی نیست… بسیج یک فرهنگ است، بسیج یک گفتمان است، بسیج یک تفکّر است.»

۱۴۰۱/۹/۵

و هرچه زمان گذشت، معنا و مفهوم تفکر بسیجی و آماده خدمت بودن آن، بیشتر بر همگان آشکار شد «عرصه‌ی بسیج یک عرصه‌ی عمومی است؛ نه مختص یک قشر است، نه مختص یک بخشی از بخش‌های جغرافیائی کشور است، نه مختص یک زمانی دونِ زمان دیگری است؛ نه مختص یک عرصه‌ئی دون عرصه‌ی دیگری است. در همه‌ی جاها، در همه‌ی مکان‌ها، زمان‌ها، عرصه‌ها و در همه‌ی قشرها، این وجود دارد. این معنای بسیج است.»

۱۳۸۹/۴/۲