مشکات

من یک سربازم…! سلاح من قلم است…! سلاحم را بر زمین نمی گذارم…!

خانواده کلمه ایی طیبه است… 

19 بهمن 1395 توسط ط.جمالی

​

ثمرات درخت طیبه خانواده…  

ایمان

قناعت

آرامش

صمیمیت

همسری

تربیت 

عشق

همکاری

محبت

تکامل

مادری

رفاقت

نشاط

کرامت

عفاف 

امنیت

تقوا

انس

گذشت

سازش

اعتلا

عاطفه

فرزند آوری

مطلب قبلی
مطلب بعدی
 1 نظر

موضوعات: همسرداری, خانواده لینک ثابت

نظر از: رحیمی [عضو] 

بهار که می آید، کوچه های به بن بست رسیده از سرما، به رقص بر می خیزند و رهگذران را به شوق می آورند.
بهار که می آید، یخ های مکرر زمستانی آب می شود و چشمه چشمه، طراوت بر سنگفرش خیابان ها راه می پوید.
بهار که می آید، دست های سخاوت زمین گل می کند و آسمان، گرمی حیات را مهربان تر از همیشه، در رگ و روح بی جان خاک می پاشد.
بهار که می آید، صدای گام های ظهور، بهتر از هر زمان، گوش را می نوازد.
بهار که می آید، پنجره های بسته رو به آسمان گشوده می شوند و دست های قنوتشان را به پرواز در می آورند.
بهار که می آید، زمین، لباس سپید برفی اش را از تن می کند تا لباس سبز بلوغ بر تن کند.
آری! بهار فصل بلوغ و تماشاست؛ فصلی که یاس ها عطر دوستی می پراکنند و گل های سرخ، خدا را شهادت می دهند.

در این روزهای یادآور رستاخیز برای شما دوست عزیزم آرزوی بهاری همیشگیَ
در زندگی دارم.

1396/01/13 @ 21:55


فرم در حال بارگذاری ...