مشکات

بازي سازنده ما را به سمت زندگي مي برد . بازي تمرين زندگي است . بچه ها هر گونه كه در كودكي بازي كنند ، در بزرگسالي اينگونه زندگي خواهند كرد . حال ببينيد بکچه هاي ما چه تمريني از زندگي مي كنند . چه فضايي در خانواده هست ؟ چه رفتاري با كودك مي شود ؟ چه بازي با كودك مي شود ؟ شك نكنيد كه همين ها را ياد مي گيرد . چون بازي عامل ياد گيري است . بچه هاي ما چه تمريني در زندگي مي كنند ؟ خشونت ، قطعاً با خشونت زندگي خواهند كرد ؛ يا ملايمت و مهرباني ، قطعاً با ملايمت و مهرباني زندگي خواهند كرد .
امروز چه بازي را زندگي مي كنند ، فردا در مقياس بزرگتر همين بازي را زندگي خواهند كرد . پس بازي تمرين زندگي است .
​

 يكي از بازي هاي مخربي كه با ما شده و حالا ما با بچه هايمان انجام مي دهيم ، بازي رسيدن به نتيجه است . 
ما از كودكي ياد گرفته ايم كه هر كاري بايد نتيجه اي داشته باشد ، مثل نتيجة اخلاقي كه از فيلم ها يا انشاء ها توقع داريم . اصولاً در بازي و هر كاري به نتيجه فكر مي كنيم ؛ در حالي كه زندگي قرار نيست به جائي برسد .
 زندگي يك حركت است. لذت بردن از فرآيند اين حركت مهم است نه رسيدن به جائي .
[استادسلطانی]