اهل خیر هستیم یا اهل شر؟
🌷امام جواد علیه السلام میفرمایند:
مَن شَهِدَ اَمراً فَکَرِهَهُ کانَ کَمَن غابَ عَنهُ، وَ مَن غابَ عَن أمرٍ فَرَضِیَهُ کانَ کَمَن شَهِدَهُ(تحف العقول، ص۴۵۶)
«هر کس شاهد کاری خوب یا بد باشد و از آن اکراه داشته باشد، مانند کسی است که از آن کار غایب است(خوبی یا بدی آن کار به او نمیرسد) و هر کس از کاری خوب یا بد غایب باشد، اما به آن راضی باشد، مانند کسی است که نزد آن کار حاضر بوده است.(خوبی یا بدی آن کار به او میرسد)»
👌فرض کنید شخصی ناخواسته در مجلس گناهی قرار میگیرد ولی آن شخص با دل و جان و اگر امکان برایش بود با زبان و عمل از آن مجلس اکراه پیدا کرد و ناخرسندی خود را ابراز داشت، چنین شخصی از اهالی آن مجلس گناه محسوب نخواهد شد و برعکس اگر کسی در محفل ثوابی حضور داشت ولی از آن محفل انزجار پیدا نمود در حقیقت او را از اصحاب آن محفل ثواب محسوب نمی کنند.
✅ جالب است بدانید در زیارت عاشورا، کسانی مورد لعن قرار گرفته اند که هر چند در کربلا نبودند و به روی حجّت خدا تیغ نکشیدند، ولی در دل به کار آن جنایتکاران راضی بودند پس از آنها به شمار آمده(سَمِعَت بذلکَ فَرَضِیَت بِه) و در عقوبتشان شریک میباشند. پس همه انسانها در همه ی اعقاب تاریخی باید از ظلم بنی امیه برائت جسته و در دل و جان و اگر ممکن بود در عمل نسبت به ظلم آنها اکراه داشته باشند تا بلکه از خیل کسانی نباشند که ظلم به شهدای کربلا را شاهد بودند ولی آنها را یاری نکردند.
✅ همچنین کسانی که در غدیر خم حضور داشتند ولی از منویات پیامبر(ص) در روز غدیر اکراه داشته مانند کسانی هستند که درک حضور در این روز مبارک نداشته و برعکس کسانی که به ظاهر غایب تاریخی در این روز بوده ولی دلداده مکتب غدیر هستند مثل کسانی هستند که در آن روز، ندای پیامبرشان را اجابت کردند. به معنای دقیق تر همه ابناء بشر که حضور فیزیکی در روز غدیر نداشته اند باید با رضایت به اوامر الهی در آن روز، حضور تاریخی خود را در وادی غدیر به ثبت رسانده تا در زمره صالحان قرار گیرند.
✅ بنابراین بر همه ما فرض و لازم است که جهت گیری اجتماعی و تاریخی خود را حساب شده انتخاب کنیم تا در همه حوادث خوب تاریخی شریک بوده و از وبال همه وقایع بد و ناصواب دوران های گذشته بر حذر باشیم.