مشکات

 احترام_به_جسم 

اولين مسئله ي ما در حوزة جسم كودك  « احترام به جسم كودك است.» ما، در احترام به جسم كودك و هر پديده ي ديگري يك خط تعادل داريم تا مواظب باشيم دچار افراط و تفريط نشويم .
خط تعادل احترام به جسم يعني تعريف و تمجيد از جسم كودك . يعني پذيرش جسم او ( پذيرش يعني شاد بودن مادر از وجود كودك نه تحمل او و به معني : « تو براي من بهتريني » ، است ) و احترام به جسم يعني محبت بي قيد و شرط به جسم كودك ، همان گونه كه هست .
همه ي كارهايي كه ما به عنوان پدر و مادر براي فرزندان مان انجام مي دهيم ، همه مي توانند انجام دهند ولي آن چه كاري است كه خاص والدين است و از هيچ كس ديگري بر نمي آيد چيست ؟
تنها كاري كه خاص والدين است، محبت بی قید و شرط است. محبت بي قيد و شرط را غير از پدر و مادر هيچ كس ديگري نمي تواند براي كودك داشته باشد . با هر خصوصيت و هر ويژگي كه كودك دارد . « تو براي من بهتريني » .

در نقد و انتقاد از بچه ها بايد كار و عمل نقد شود . خصوصيات جسمي را نبايد تحقير كرد. ما بچه را تنبيه مي كنيم اما با حفظ حرمت جسم او.

تنبیه بدنی جسم کودک را تحقیر می کند و به روح کودک آسیب میزند
هرگز به جسم كودك بي حرمتي و حرمت شکنی نمی کنیم. 
درمساله جسم باید تعادل را رعایت کنیم

از خط تعادل كه پايين بياييم ، تحقير جسم صورت گرفته است.

واز خط تعادل بالا بریم و زیاد از خصوصیات جسمی کودک تعریف وتمجید کنید خودشیفتگی وخود برتربینی بوجود می آید
استاد سلطانی