آتش_به_اختیارید
بسم‌الله!
این هم حکم جهاد !
این یکی برای دولت و وزرا و کت شلواری های پشت میز نشین نیست ؛
این یکی دقیقا و مخصوصا برای خودِ خودِ ماست !
برای ما بچه انقلابی های پا برهنه ی کفِ جامعه
برای ما سربازان در گهواره ی خمینی
برای ما که سالهاست خامنه ایِ کبیر پسرم و دخترم صدایمان میکند !
این بار اگر کوتاهی باشد از جانب فلان مدیر بی لیاقت ارشاد فلان شهر و فلان شهرستان نیست !
این بار اگر کوتاهی باشد بخاطر پول هایی نیست که شوراهای شهر برای کار فرهنگی تصویب نمیکنند !
این جمله ی کوتاهِ #آتش_به_اختیارید ؛ آخرین فرمانِ یک فرمانده است که بعد از نا امید شدن از خیل جنرال های کت شلواری اش خطاب به آخرین امید هایش که ما باشیم صادر شده است ؛
حالا ما مانده ایم و ادعا هایی که لوکوموتیو هم نمیکِشَد !
خود دانیم ؛
من که قصد ندارم ابدا در صف ابطحی ها و خاتمی ها که روزی منصب داران دستگاه فرهنگ و ارشاد بودند و قدم از قدم برنداشتند قرار بگیرم !
باید با همه ی توانمان خودمان را خرج دستورِ آقا کنیم که برای سعادتمند شدن در دنیا و آخرت راهی جز این نداریم ..
وقتی بنا میشود با همه ی توانمان یعنی ؛ الان حال ندارم ، حوصله ندارم ، اینجا جایش نیست و اینجا وقتش نداریم !
یعنی از همین حالا همه جا #سنگر است و همه ی زمان ها وقت جهاد ..
دانشگاه ، تاکسی ، اتوبوس ، مترو و …
از همین الان هم اگر برنامه ریزی و شروع کنیم چند ساعت عقبیم !
چون چند ساعت از فرمان اماممان میگذرد !