مشکات

ـ⁣⁣⁣⁣🌺🍂🍃🍂🍃🍂

ـ⁣⁣🍃

ـ⁣⁣⁣⁣ 🍂   

ـ⁣⁣⁣⁣🍃

ـ⁣⁣⁣⁣🍂

⁉️ آیا همه‌ی سرفه‌های خشک، یک علت؟ و در نتیجه یک درمان دارد؟ 

📋موارد زیر تنها چند مورد از علت‌های سرفه خشک است که در دوره‌ی درمان بیماری‌ها به آن اشاره شده…⬇️

🤕اگر سرفه خشک هنگام پر شدن معده و هضم غذا زیاد می‌شود، یعنی مشکل از معده است. اسیده معده زیاد است و به حلق می‌زند و موجب سرفه می‌شود. در این حالت باید صفرای معده را پایین بیاوریم. 

😷اگر سرفه خشک هنگام رسیدن هوای سرد و یا خوردن غذای سرد زیاد شود و وقتی هوا گرم باشد یا غذای گرم بخورد سرفه کم شود. مجموع این علائم یعنی شخص سردی ریه دارد. ریه‌اش دچار غلبه سردی شده است.

باید ریه را گرم کند با غذای گرم و از روی بدن هم با لباس گرم و روغن مالی، گلو و سینه را گرم کند و مراقبت کند هوای سرد به او نرسد.

🤒اگر سرفه خشک برعکس حالت بالا است و هنگام گرمی هوا و اغذیه گرم بیشتر می‌شود و عطش دارد و چهره‌اش سرخ و نبض قوی و کلا هر چیز گرم اذیتش می‌کند و هر چیز سرد او را آرام می‌کند و … این یعنی ریه‌اش دچار غلبه گرمی شده، پس باید مرطوبات و بلغمی‌ها تجویز شود. 

🤧اگر سرفه خشک هنگام صحبت‌کردن و خواندن و رسیدن گرد و غبار و دود، بیشتر شود و از هوای گرم و نوشیدنی‌های گرم و … سرفه بیشتر می‌شود و نبض سریع است(صفراوی) و ادرار گرم و تند، مجموع این‌ها به‌خاطر ورم ریه است.

🍂

🍃

🍂

🍃

🌺🍂🍃🍂🍃🍂🍃

ـ⁣⁣⁣⁣🌺🍂🍃🍂🍃🍂

ـ⁣⁣🍃

ـ⁣⁣⁣⁣ 🍂   

ـ⁣⁣⁣⁣🍃

ـ⁣⁣⁣⁣🍂

دلایل دست کشیدن از#غذا قبل از سیر شدن

🥄معمولاً افراد یا سیر می‌شوند و یا چند گام از آن هم فراتر می‌گذارند و زمانی که احساس پُری #معده به آنها دست می‌دهد، دست از غذا می‌کشند.

 🥄قسمت بالایی معده که #فوندوس نامیده می‌شود, معمولاً از هوا پر شده به‌دلیل اینکه بخشی از معده نیاز دارد که دارای هوا باشد تا تخلخلی را در غذا ایجاد کند یعنی این هوا وارد غذای معده می‌شود و بین ذرات غذایی فاصله ایجاد می‌کند تا #هضم بهتر انجام شود.

 🥄برخی افراد آن‌قدر غذا می‌خورند که آن بخش بالایی را هم پُر می‌کنند یعنی آن هوای موجود در معده هم خارج می‌شود و جای خالی در معده نمی‌ماند برای اینکه اختلاط خوب مواد غذایی در معده انجام شود، و این هضم را به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 🥄 باید زودتر دست از غذا بکشیم برای اینکه احساس سیری کمی دیرتر اتفاق می‌افتد و به‌تجربه افراد دیده‌اند مدت کوتاهی اگر این کار را انجام دهند, احساس سیری هم به‌دنبال آن می‌آید.

🖊دکتر میثم شیرزاد ( متخصص طب سنتي ایرانی )

🍂

🍃

🍂

🍃

🌺🍂🍃🍂🍃🍂🍃

👌شعر عرفانی زنده یاد جانباز شهید احمد زارعی 

✍ باز امشب هوس گريه پنهان دارم 

ميل شبگردي در كوچه باران دارم

 كوچه پر نم نم باران و هم آواز قنوت

خاك نم ديده و بر آن ردپاي ملكوت

 كسي از دور به آواز مرا مي خواند

 از فراز شب بي راز مرا مي خواند

    راهي ميكده ی گمشده ی رندانم

من كه چون راز دل مي زدگان عريانم

 بايد از خود بروم تا كه به او باز آيم

مست، تا بر سر آن رازمگو باز آيم

     ابر پوشانده در چوبي آن ميخانه

پشت در باغ و بهارست و مي و افسانه

 چمني سبزتر از سبز و بر آن همچو مني

مي مرد افكن و نقل از لب شيرين دهني

 چون خرد پهن كنم روي زمين سجاده

روي سجاده تن عقل به مهر افتاده

    عشق باید که فروزندهء خاور باشد 

عقل كوچكتر از آن ست كه رهبر باشد

 تا كه شيرين كندم كام و برد تشويشم

 آن مي تلخ تر از صبر بند در پيشم

    باز امشب هوس گريه پنهان دارم

    ميل شبگردي در كوچه باران دارم

    حال من حال نمازست و دو دستم خالي

راه من دور و درازست در اين بي حالي

    شب و باران و نمازست و صفا پيدا نيست

 كدخدايان همه هستند و خدا اينجا نيست

    همه هستند بدانسان كه برون از دستند

عده اي مست مي و عده اي از خود مستند

    امشب از خود به درآييم و صفايي بكنيم

دستي از جان بدر آريم و دعايي بكنيم

    چه صفايي؛ كه ميان من و حق ديوارست

 يا چه مستي؛ كه چنين خصم خدا هشيارست

 پيش از اين راه صفا اين همه دشوار نبود

بين ميخانه و ما اين همه ديوار نبود

 كاخ با كوخ؛ چه مي بينم؛ عزيزان، ياران!

 اين قصوري ست كه از ماست نه از هشياران!

    آي خورشيد، برادر! نفسي با من باش

ظلمات ست برآ، در نفسم روشن باش

    مهرورزان قديميم كه يك تن بوده 

باهم از روز ازل يك سره روشن بوده

    از سر مهر برآ و نظري در من كن

حال و روز من و اين طايفه را روشن كن

    يكي از قصر درآمد كه برو، داد اين ست!

هر كه جز فتوي ما داد يقين بي دين ست

    بگذاريد كه فتوا بدهم تضميني: 

ستر كفرست گر از قصر برآيد ديني!

    هر كه را قصر فرازست، فرازش قصرست

هر كه در كاخ فرو رفت، نمازش قصرست!

    تيغ و اسب ست كه پوسيده به ميدان يارب

كاخ ها سبز شد از خون شهيدان يارب

    آي مومن! به كجا؛ دين تو اينجا مانده ست

پشت ديوار در قصر خدا جا مانده ست!

    حق نه اين است كه با قصرنشينان باشيم

حق نه اين ست كه ما در صف اينان باشيم

حق در اين است كه تيغ علوي برگيريم

روش پرمنش فاتح خيبر گيريم

دينم امروز به ميدان خطر افتاده است

كارش امروز به گوساله زر افتاده است

    مگذاريد كه گوساله دهن باز كند

ورنه موسي شود و دعوي اعجاز كند!

 گرچه موسي صفتان با دل و جان مي كوشند 

باز گوساله پرستان همه را مي دوشند!

 گر كه خود را به مثل ماني ارژنگ كنند

نتوانند به نيرنگ مرا رنگ كنند!

 در نيام دهنم زنگ زده تيغ زبان

همه تن چشمم و دائم نگرانم نگران

    دين اگر مي رود اين گونه ببينم فردا

غير تسبيحي و ته ريشي از او نيست بجا!

 باز امشب هوس گريه پنهان دارم

ميل شبگردي در كوچه باران دارم

چشم بي معرفت ماست كه روشن شده است؛

 يا شغادست كه همرزم تهمتن شده است؛

    كار اين دست خودي دست پر انگشت من ست

ضرب اين خنجر بشكسته كه در پشت من ست!

 آي! در بين من و ما، من و ما پنهانند

زره از پشت ببنديد كه نامردانند!

 باز امشب هوس گريه پنهان دارم

ميل شبگردي در كوچه باران دارم

    مردم آن به كه مرا مست و غزل خوان بينند

اشك در چشم من ست و همه باران بينند

    به صفاي دل مردم كه خدا در آنجاست

به دل اشك تو كه سعي صفا در آنجاست

    در گلوي من مست از نفس حق نفسي ست

كژمژانيم ولي راستي از ما چه كسي ست؛!

    ديده مي زده ماست كه روشن شده است

جان چنان كرده رسوبي كه همه تن شده است!

    حال من حال نمازست و نماز اين جا نيست

شوق ديدار مرا سوخت و او پيدا نيست

ورنه اين راه و شما تا به ندامت خانه

 ورنه اين سير و شما تا هدف بيگانه

    باز ما مرد نبرديم به يادت باشد

ما كه در حادثه مرديم به يادت باشد

ما كه افتادي اگر، پا به رخت نگذاريم

يا علي گفته، از خاك ترا برداريم

     اين ميان آنكه غريب ست ولي ست و منم

  و اين ميان آنكه نجيب ست علي ست و منم

    همه عالم ز شما مهر ولي باز از ما

 كاخ ها آن شما، تيغ و علي باز از ما

    خط اگر خط ولابود نجات ست در آن

   مقصد جمله خدا بود نجات ست در آن

    شب و باران و نمازست و همه آواز قنوت

      باقي مثنوي ام را بسرايم به سكوت …

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى 

عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى

الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ

وَحُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ 

وَمَنْ تَحْتَ الثَّرى

الصِّدّیقِ الشَّهیدِ✨

صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً 

مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً

کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَوْلِیائِکَ

به تو از دور سلام …

📚#داستان_آموزنده

عربى بادیه‌نشین نزد پیامبر اکرم صلوات الله علیه وآله وسلم آمد و گفت: اى رسول خدا، قیامت چه زمانی برپا می‌شود؟ در این هنگام وقت نماز شد.

پیامبر نمازش را خواند و سپس فرمود: «کو آن مردى که از قیامت پرسید؟» مرد گفت: من هستم اى پیامبر خدا؛

حضرت فرمود: «براى قیامت چه فراهم آورده‌اى؟» گفت: به خدا، چیز زیادى از نماز و روزه فراهم نیاورده‌ام، جز آن‌که خدا و پیامبرش را دوست می‌دارم. پیامبر به او فرمود: «انسان با کسى است که دوستش دارد»(۱).

همچنین فرموده‌اند: «هرکس، مردمى را به سبب کردارشان دوست بدارد، روز قیامت، در جمع آنان گرد خواهد آمد و مانند آنان محاسبه خواهد شد؛ اگرچه کردارش مانند کردار آنان نباشد»(۲).

امام علی علیه السلام فرمود: «هرکه ما را دوست بدارد، در روز قیامت، همراه ما خواهد بود، و اگر شخصى سنگى را دوست بدارد، خداوند، او را با آن، گِرد خواهد آورد»(۳).

پ.ن: هر چند محشور شدن همراه انبیاء و اولیاء فواید زیادی دارد اما به معنای قرار گرفتن در جایگاه آنان نمی‌باشد.

📙(علل الشرائع،ج۱ص۱۳۹)

🌹 🌹