🌹 حضرت سکینه (سلام الله علیها)
🌹تو کیستی؟ چراغ بهشت مدینه ای
آیینه دار حُسن حسینی، سکینه ای
🌹باید به رتبه زینب ثانی بخوانمت
چون عمه ات به صبر نداری قرینه ای
🌹در آسمان صبر فروزنده کوکبی
بین تمامی اُسرار رکن زینبی
🌹دشمن ذلیل عزّو وقار سکینه است
فریاد کربلای حسینی به سینه است
🌹در مکتب مجاهدت و صبر و ابتلا
ایثار و استقامت و ایمان گزینه است
🌹هر چند درد و رنج اسارت کشیده ای
تو خصم را به بند حقارت کشیده ای
🌹روی تو آفتاب تماشای باب بود
آئینة تمام نمای رباب بود
🌹در منطق تو معجزة نطق مرتضی
پیغام تو حیا و عفاف و حجاب بود
🌹از سنگ و تازیانه که در شکوه نیستی
در قتلگه ز بردن چادر گریستی
🌹در مجلس یزید که قلبت کباب بود
دیدی میان طشت طلا آفتاب بود
🌹نامحرمت به دور و غمت بی حساب بود
بر چهره آستین و دو دستت حجاب بود
🌹فریاد و آه و اشک و غم از گریة تو سوخت
حتی دل یزید هم از گریة تو سوخت
🌹گاهی صدای گریه اصغر شنیده ای
گه ناله در شهادت اکبر کشیده ای
🌹گاهی به روی خار مغیلان دویده ای
گه حنجر بریده به گودال دیده ای
🌹در هر بلیّه حمد الاهیت بر لب است
الحق تو را مقاومت و صبر زینب است
🌹ای یادگار فاطمه ای دختر حسین
همگام زینبینی و هم سنگر حسین
🌹در راه شام راهنمایت سر پدر
منزل به منزلی تو پیام آور حسین
🌹هر خانه ای که هست رباب و سکینه اش
باشد صفای روضة شهر مدینه اش
🌹تو مصحف حسین و بهشت است دامنت
بر صفحة جمال فروزنده احسنَت
🌹پامال حرمتت شده از جور دشمنان
با تازیانه آیه نوشتند بر تنت
🌹تو راز ناشنیده ز بابا شنیده ای
تو قاصد پیام گلوی بریده ای
🌹ای پاکی و عفاف و حیا شرمسار تو
دشمن حقیر منزلت و اقتدار تو
🌹پیوسته باد باغ شهادت بهار تو
تا روز حشر گریة “میثم” نثار تو
🌹قلب حسین و چشم و چراغ مدینه ای
سرتا قدم جلال و وقار و سکینه ای
*استاد حاج غلامرضا سازگار*