مشکات

🔴حجاب حضرت زهرا(سلام الله علیها) هنگام خروج از خانه 

شیعه و اهل‌تسنن اتفاق نظر دارند که حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، یکی از مصادیق آیه تطهیر بوده[1] و از عصمت الهی برخوردار است؛ یعنی خداوند اراده کرده ایشان از هر گونه خطا و اشتباهی، هرچند سهوی، پاک و تطهیر کرده است؛ بنابراین تمام رفتارهای حضرت برای زن و مرد جامعه الگو خواهد بود.

🔹پوشش حضرت زهرا هنگام ایراد خطبه 

زمانی که حضرت خبردار شدند که ابوبکر، فدک را گرفته و کارگزاران حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را از آنجا اخراج کرده است، حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها با این هیبت از خانه بیرون آمد: «لَاثَتْ‏ خِمَارَهَا عَلَى رَأْسِهَا وَ اشْتَمَلَتْ بِجِلْبَابِهَا وَ أَقْبَلَتْ فِي لُمَةٍ مِنْ حَفَدَتِهَا وَ نِسَاءِ قَوْمِهَا تَطَأُ ذُيُولَهَا مَا تَخْرِمُ مِشْيَتُهَا مِشْيَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله…»؛[2] «حضرت روسری بزرگ خود را به سر انداخت و آن را به خود پیچید و چادر بر سر نهاد و با گروهى از زنان فاميل و هم‌سن و سال‌های خود، به‌سوى مسجد روانه شد، درحالی‌که چادرش به زمين کشيده مى‌‏شد و راه رفتن او همانند راه رفتن پيامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بود…»

همین دو جمله؛ نوع پوشش و حجاب بانوی نمونه اسلام، حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را به خوبی به نمایش گذاشته است که به دو بخش می‌توان تقسیم کرد:  

یک. حجاب و پوشش فردی 

حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها هنگام خروج از منزل، به طور کامل حجاب خود را رعایت می‌کرد. ابتدای روایت با سه کلمه «لَاثَتْ،‏ خِمَار و جِلْبَاب» به پوشش و حجاب فردی حضرت اشاره دارد.

کلمه « لَاثَتْ» به معنای پیچیدن است[3] و به پارچه‌ای که با آن سر، گردن و سینه را می‌پوشاند و از روسری‌های امروزی بزرگ‌تر است، «خِمَار» می‌گویند.[4] «جِلْبَاب» یک پوشش سراسری بوده که زنان، روی لباس می‌پوشیدند، در حال حاضر در مناطق عرب‌­نشین از آن به عبا تعبیر می‌­کنند. این پوشش به قدری بلند است که گاهی به زمین کشیده می‌شود.[5] امروزه به پوشش برتر؛ چادر مشهور است.

این نوع پوشش حضرت، عمل ظریفانه به آیات قرآن کریم است.[6]

دو. پوشش و حجاب در میان همراهان

حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها علاوه بر اینکه حجاب شخصی خود را به طور کامل رعایت کردند، طوری از خانه بیرون آمدند که حتی قد و قامت و دورنمای حضرت نیز در دید نامحرمان قرار نگیرد: «أَقْبَلَتْ فِي لُمَةٍ مِنْ حَفَدَتِهَا وَ نِسَاءِ قَوْمِهَا»؛ «حضرت در بین گروهى از زنان فاميل و هم‌سن و سال‌های خویش بیرون آمد»؛ یعنی زنان به گونه‌ای حضرت را پوشش دادند تا دختر خاتم پیامبران از هر نگاهی در امان باشد. 

بنابراین شایسته و بایسته است که تمام زنان مسلمان؛ بلکه همه زنان آزاده جهان، پوشش و حجاب حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را الگوی رفتاری در زندگی فردی و اجتماعی خود قرار دهند.

پی‌نوشت:

[1]. حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، مؤسسةالطبع و النشر، ج2، ص25 و امین، سیدمحسن، اعیان‌الشیعة، نشر ردمک، ج11، ص195.

[2]. ابن‌ابی طاهر، احمد، بلاغات النساء، الشریف الرضی، ص23.

[3]. ابن منظور، لسان العرب، دارالفکر، ج2، ص185.

[4]. راغب اصفهانی، مفردات، دارالقلم، ص298.

[5]. قرشی، قاموس قرآن، دارالکتب، ج2، ص41.

[6]. آیات حجاب.

✅

─┅─═ঊঈداستان کوتاه ঊঈ═─┅

كشاورزی هر سال که گندم میكاشت، ضرر میكرد.

تا اینكہ یك سال تصمیم گرفت، با خدا شریك شود و زراعتش را شریكی بكارد. 

اول زمستان موقع بذرپاشی نذر كرد كه هنگام برداشت محصول، نصف آن را در راہ خدا، بین فقرا و مستمندان تقسیم كند.

اتفاقاً آن سال، سال خوبی شد و محصول زیادی گیرش آمد.

هنگام درو از همسایه‌هایش كمك گرفت و گندمها را درو كرد و خرمن زد.

اما طمع بر او غالب شد و تمام گندمها را بار خر كرد و به خانه‌اش برد و گفت:

«خدایا، امسال تمام زراعت مال من، سال بعد همه اش مال تو!»

از قضا سال بعد هم سال خیلی خوبی شد،

اما باز طمع نگذاشت كه مرد كشاورز نذرش را ادا كند.

باز رو كرد به خدا و گفت:

«ای خدا، امسال هم اگر اجازہ دهی، تمام گندم‌ها را من میبرم و در عوض دو سال پشت سر هم، برای تو كشت میكنم!»

سال سوم از دو سال قبل هم بهتر بود و مرد كشاورز مجبور شد، از همسایگانش چند تا خر و جوال بگیرد، تا بتواند محصول را به خانه برساند.

وقتی روانه شهر شد، در راہ با خدا راز و نیاز میكرد كه:

«خدایا، قول میدهم سه سال آیندہ همه گندم‌ها را در راہ تو بدهم!!»

همینطور كه داشت این حرفها را میزد، به رودخانه‌ای رسید.

خرها را راند، تا از رودخانه عبور كنند كه ناگهان باران شدیدی بارید و سیلابی راہ افتاد و تمام گندم‌ها و خرها را یكجا برد. 

مردك دستپاچه شد و به كوہ بلندی پناہ برد و با ناراحتی داد زد:

«های های خدا!

گندم‌ها مال خودت، خر و جوال مردم را كجا میبری؟»

هرکه را باشد طمع اَلکَن(لکنت زبان شود

با طمع کی چشم و دل روشن شود 

پیش چشم او خیال جاہ و زر،

همچنان باشد که موی اندر بصر!

جز مگر مستی که از حق پر بوَد 

گر چه بِدْهی گنجها، او حُر بود

📚مولانا

مثنوی معنوی

✅

💠 أرجحیت خواب بر

      شب‌زنده داریِ طلبکارانه!

امام صادق (علیه السلام) ـ در پاسخ به سؤال از آيه «پس خود را پاك مشماريد…» ـ فرمود: مانند اينكه انسان بگويد: ديشب نماز خواندم، ديروز روزه گرفتم و امثال اين سخنان. عده‌اى بودند كه چون صبح مى‌شد، مى‌گفتند: ما ديشب نماز خوانديم و ديروز روزه گرفتيم. پس، على (علیه‌السلام) فرمود: اما من شب و روز مى‌خوابم و اگر بين شب و روز نيز فرصتى بيابم در آن هم مى‌خوابم.

منتخب میزان الحکمه-ح 5740 📙

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

✍ معمولاً تصور اینکه من مؤمن هستم و منم بعله! ؛ برای نفس، مخرّب است🔹جدای از اثرات منفیِ خودبزرگ‌بینی، این نگرش، منطبق با واقع نیست🔹کوچکی خود را دیدن و خوابیدن، بهتر از خود را بزرگ دیدن و نمازشب خواندن🔹در کل، حس خوب نسبت به خداوند داشتن، بدون انجام هیچ کار مستحبی، برتری دارد به حس بد بهمراه دقت در مستحبات و مکروهات!🔹همچنین، چه کسی گفته نباید به‌اندازه خوابید؟ و خوب لذت برد؟🔹با آزادگی و صادقانه خودت باش؛ خود را در مقابل عده‌ای ممکن‌الوجود، بزرگ‌نشان‌دادن، چه سود؟!

 #بیداری #غرور #ریا #تکبر #عجب

     «چند لحظه، تأمّل کنیم!🫀»

✅

﷽

💢حضرت علّامه طباطبایی (ره) :

🔸حقیقت عبودیّت این است که انسان به مقامی برسد که خداوند متعال را غنیّ مطلق بداند و به فقر ذاتی خود و موجودات دست یابد و به فنای خویش برسد و حقیقت توحید را با همه ی عوالِم وجود و با همه ی مظاهِر این جهان مشاهده نماید چنانکه می فرماید «ألا له الخلقُ و الأمرُ تبارَکَ اللّهُ رَبُّ العالَمین». أعراف ، ۵۴

📕در محضر علامه طباطبایی ، ص ۳۲۷

✅

💠 فرزندت را شاکر تربیت کن تا مسلمان شود!

اگر می‌خواهید بچه‌تان را مسلمان تربیت کنید، او را شاکر تربیت کنید. او را طوری تربیت کنید که اگر کسی یک لیوان آب به دستش داد، آن را به رسمیت بشناسد و نگوید: «وظیفه‌اش بود!». اگر کسی سنگی را از جلوی پایش برداشت یا یک قدم عقب رفت و گفت: تو برو، یا کمترین خدمتی به او کرد، یادش نرود و از آن یاد کند. 

خدا این صفت را دوست دارد؛ می‌گوید: این‌که این بنده، خدمت این شخص را به رسمیت شناخت و از آن تشکر کرد، صفت خوبی است. چون اگر بفهمد من چه نعمت‌هایی به او داده‌ام، از من هم تشکر می‌کند. ممکن است امروز کسی منتقد خدا باشد و فردا بندۀ خوبی شود؛ چون متوجه نیست. آن کسی که شکور است، بالأخره بیدار می‌شود و به یاد نعمت‌های خدا می‌افتد و بی‌تاب می‌شود و آن کسی که ناشکر است و هر کاری که برایش می‌کنی، می‌گوید: وظیفه‌اش بود، یک روز همین حرف را نسبت به خدا هم می‌زند. 

#آیت‌الله‌حائری‌شیرازی

✅