مشکات

از ابتدای خلقت انسان، تقابل بین دو گروه کافران و مؤمنان نیز آغاز شد. رفته رفته، وسعت این رزم و تقابل به حوزه‌های مختلف سرایت پیدا کرد. یکی از قدیمی‌ترین این درگیری‌ها در حوزه اقتصاد بوده است. قرآن کریم، به عنوان برنامه هدایت ابدی و تمام‌عیار برای مؤمنان و خواستاران حق، تمامی سرشاخه‌های اصلی مورد ابتلای زندگی را بیان فرموده است. در این نوشتار، به برخی مبانی راهبردی جبهه کفر از نگاه قرآن و روایات معصومین(علیهم السلام) می‌پردازیم.
دنیاپرستی

مهم‌ترین ویژگی درونی کفّار که باعث جبهه گرفتن در مقابل توحید و معنویّت می‌شود، فانی شدن تمام خواسته‌های آن‌ها در مادیّات و زرق و برق دنیاست. گویا غیر از عشق به دنیا وظیفه دیگری ندارند؛ لذا مواهب این دنیا را از آن خود می‌دانند، نه نعمتی الهی! به همین خاطر، مؤمنان را مسخره می‌کنند. قرآن می‌فرماید: «زُيِّنَ لِلَّذينَ كَفَرُوا الْحَياةُ الدُّنْيا وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذينَ آمَنُوا وَ الَّذينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِساب‏[بقره/212] زندگى دنيا براى كافران زينت داده شده است، از اين رو، افراد باايمان را (كه گاهى دستشان تهى است)، مسخره مى‏‌كنند در حالى كه پرهيزگاران در قيامت، بالاتر از آنان هستند (چرا كه ارزش‌هاى حقيقى در آن‌جا آشكار مى‏‌گردد، و صورت عينى به خود مى‏‌گيرد) و خداوند، هر كس را بخواهد بدون حساب روزى مى‌‏دهد.» امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: «أُصُولُ الْكُفْرِ ثَلَاثَةٌ الْحِرْصُ‏ وَ الِاسْتِكْبَارُ وَ الْحَسدُ [1] ریشه‌های کفر، سه چیز است: حرص و خود بزرگ‌بینی و حسد ورزیدن.» از این دسته آیات و روایات، دنیامحور بودن نقشه‌های دشمنان اسلام، روشن می‌شود. نکته‌ای که در میدان جهاد اقتصادی باید توجّه داشته باشیم، این است که توقّع از دشمن برای کوتاه آمدن از منافع اقتصادی‌اش، توقّعی بی‌مورد و خلاف اصول دشمن‌شناسی قرآنی است.
عادت به ظلم

از جمله تفاوت‌های مبنایی کافران در مقایسه با زندگی منطبق بر ایمان الهی، این است که جبهه کفر، هیچ‌گاه ابایی از ظلم نداشته و ندارد. قرآن کریم به صراحت، کفّار را به نام ظالم خطاب کرده و می‌فرماید: «وَ الْكافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُون‏ [بقره/254] و كافران، خود ستمگرند (هم به خودشان ستم مى‏‌كنند، هم به ديگران).» دنیای کفر، چون ایمان به آخرت ندارد، انواع ظلم را مرتکب می‌شود؛ در حالی‌که، بنابر منطق قرآن و اسلام، همه این‌ظلم‌ها به خود ظالمان بر می‌گیرد. چنان‌که می‌فرماید: «وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِيَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذينَ كَفَرُوا يا وَيْلَنا قَدْ كُنَّا في‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ كُنَّا ظالِمين‏ [انبیاء/97] و وعده حقّ [قيامت‏] نزديك مى‏‌شود در آن هنگام چشم‌هاى كافران از وحشت از حركت بازمى‏‌ماند (مى‏‌گويند:) اى واى بر ما كه از اين (جريان) در غفلت بوديم بلكه ما ستمكار بوديم!» طبق این مبنا، از هر وسیله‌ای می‌توان برای جلب منفعت بهره برد؛ حتّی اگر به ضرر تمام انسان‌ها باشد. این در حالی است که مبنای قرآن کریم بر حرکت در مسیر مشروع است؛ لذا می‌فرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْض‏ [اعراف/96] و اگر اهل شهرها و آبادي‌ها، ايمان مى‏‌آوردند و تقوا پيشه مى‏‌كردند، بركات آسمان و زمين را بر آنها مى‏‌گشوديم‏.» نتیجه این‌که، جبهه کفر، جز به منفعت مادّی خود نمی‌اندیشد.
قانون‌گریزی

شخصیّت مستکبران می‌طلبد که زیر بار هیچ قانونی نروند؛ مگر قانونی که خودشان نوشته‌اند. تازه آن هم تا زمانی که آن قانون به نفع آن‌ها باشد! لذا نه تنها نسبت به احکام الهی گزینشی عمل می‌کنند بلکه قوانین بین المللی را نیز زیر پا می‌گذارند. قرآن کریم در تبیین این خصوصیّت کفّار می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُواْ بَينْ‏َ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُواْ بَينْ‏َ ذَالِكَ سَبِيلا [نساء/150] كسانى كه خدا و پيامبرانِ او را انكار مى‏‌كنند، و مى‏‌خواهند ميان خدا و پيامبرانش تبعيض قائل شوند، و مى‏‌گويند: “به بعضى ايمان مى‏‌آوريم، و بعضى را انكار مى‌كنيم” و مى‏‌خواهند در ميان اين دو، راهى براى خود انتخاب كنند.» طبق مبنای استکبار، تنها قوانینی ارزش دارند که منافع آن‌ها را تأمین کنند.
نتیجه این‌که؛ مبانی استکبار و جبهه کفر، کاملاً با مبانی دینی و الهی در تضاد بوده و قابل جمع نیستند. بهترین سبک رویارو شدن با جبهه کفر در مسائل اقتصادی، همان سبکی است که در بقیه موضوعات باید در پیش گرفت و آن هم استقلال و جدا کردن راه خود از آنان است. چنان‌که خداوند متعال به پیامبر خویش دستور می‌دهد: « قُلْ يَأَيهَُّا الْكَفِرُونَ لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ وَ لَا أَنتُمْ عَبِدُونَ مَا أَعْبُدُ وَ لَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتمُ‏ْ وَ لَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ لَكمُ‏ْ دِينُكُمْ وَ لىِ‏َ دِينِ [کافرون/1-6]بگو: اى كافران!آنچه را شما مى‌‏پرستيد من نمى‏‌پرستم! و نه شما آن‌چه را من مى‏‌پرستم مى‏‌پرستيد، و نه من هرگز آن‌چه را شما پرستش كرده‌‏ايد مى‏‌پرستم، و نه شما آن‌چه را كه من مى‏‌پرستم پرستش مى‏‌كنيد (حال كه چنين است) آيين شما براى خودتان، و آيين من براى خودم‏.»

 منبع :

http://www.welayatnet.com/fa/news/103785

​

سلام می دهم از راه دور در شب جمعه

سلام بر حرمِ تو، سلام بر شب جمعه

به سمت صحن وسرای تو ايستاده ام آقا 

سلام می دهمت با دو چشم تر،شب جمعه

​

ای شهـــ🕊ــیدان

           عشــ♥️ـق مدیون شماست

هر چه ما داریم

                     از خـ♥️ـون شماست
باز آئینه ، آب ، سینی و چای و نبات🌷

باز پنجشنبه و یاد شهدا با صـلوات🌷

💥شرط عشق و عاشقی 👇💏👇

دختر جوانی چند روز قبل از عروسی آبله سختی گرفت و بستری شد.
نامزد وی به عیادتش رفت و در میان صحبتهایش از درد چشم خود نالید..
بیماری زن شدت گرفت و آبله تمام صورتش را پوشاند. مرد جوان عصازنان به عیادت نامزدش می رفت و از
درد چشم می نالید. 
موعد عروسی فرا رسید.
زن نگران صورت خود که آبله ، آنرا ازشکل انداخته بود و شوهر هم که کور شده بود. 
مردم میگفتند
چه خوب عروس نازیبا همان بهتر
که شوهرش نابینا باشد.
20 سال بعد از ازدواج زن از دنیا رفت، 

مرد عصایش راکنار گذاشت و چشمانش را گشود. همه
تعجب کردند.
مرد گفت: “من کاری نکردم فقط حق عشق را به جا آوردم “.

💥❤️💋
 

​

:
رهبر معظم انقلاب:

زن اگر برای فرزندان آذوقه‌های فرهنگی - قصص، حکایتهای قرآنی- فراهم کرد، نسلها در آن جامعه بالنده خواهند شد. ۷۵/۱۲/۲۰
‎

‎‏🎀