مشکات

​

✅🌺

خانواده_متعالی 1
استاد پناهیان：
🌸توی همین مقدمه مطلبی رو بگم：
🔹در جامعه ی ما کم و بیش از اهمیت خانواده حرف میزنن  
🔸کم و بیش ارزش خانواده در جامعه ی ما بالا هست.
✅در رسانه ی عمومی، در افکار عمومی و در فرهنگ ما خیلی امور زیبایی هست که نشون دهنده ی اهمیت خانواده هست.

🌺✅🌺
” غربی ها حسرتش رو میخورن “

اونا وقتی میخوان تفریح کن میرن رفقاشونو میبینن!
با “دوستاشون” میرن پارتی میگیرن!
❌با خانواده نمیرن.
🔹مثلا اینطور نیست که اول بزرگارو برن ببینن و یا اول کوچیکه رفته باشه دیدن بزرگترا و یا دور هم بشینن و…

🔴🔴🔴
اصلا یه همچین چیزی حتی توی بسیاری از “کشورهای اسلامی” هم نیست
🔹ما به خانواده اهمیت میدیم 

اما این اهمیت دادن مال صرفا “ایرانی” بودن ما نیست.

🔹🔸
 اگر چه امام رضا فداش بشم اشاره ای دارن به این معنا. مثلا به مهربانی ایرانی ها … به اهل صله ی رحم بودن و برخی از مظاهر فرهنگی و..
🔸 اون رو تایید کردن .
ولی “فرهنگ شیعی” ما خیلی رکن اساسی بوده برای ما ایرانی ها که این همه اهل خانواده شدیم.

👏👏👏
مثلا مابزرگترین عیدی که داریم “عید غدیره”

✅
امام علی به عنوان یکی از مهم ترین مراسم ها در این عید، صله رحم رو میفرمایند.

🔹تقریبا تمام کارهایی که در نوروز هست، همه در مراسم هایی که در عید غدیراعلام کردن هست.
🔸🔹

در برخی روایات که سندشون البته قابل تامله و باید بررسی بشه اومده که اول فروردین همون عید غدیر بوده که امام علی علیه السلام به وصایت منصوب شدن. 

🌺✅🌺

بعیدم نیست …
ما شیعیان نوروز رو در دل تاریخ زنده نگه داشتیم .
چرا از بین این همه آیین زرتشتی ها همین یدونه رو ما نگه داشتیم؟!

 چرا بقیه رو نداشتیم؟!
بیش از ده تا جشن دارن زرتشتی ها.
شاید مال اشاراتی هست که اهل بیت فرمودن

 🌿 شرح حدیث جنود عقل و جهل

دُرّ جوانی…
 و انسان تا در عالم طبیعت است ممكن است قوای سركش خود را تعدیل كند و نفس چموش سركش را در مهار عقل و شرع كشد، و این در اول جوانی بسیار سهل و آسان است، زیرا كه نور فطرت مقهور نشده، و صفای نفس را از دست نرفته، و اخلاق فاسده و صفات ناهنجار در نفس رسوخ ننموده.

و نفس كودك در ابتدای امر، چون صفحه كاغذ بی‌نقش و نگاری است كه هر نقشی را به سهولت و آسانی قبول كند، و چون قبول كرد، زوال آن به آسانی نشود.
📚 جنود_عقل_و_جهل ، صفحه ۱۵۳

✳️ مرور آثار امام (ره) 

​

 :ده خصلت در نماز
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌واله فرمود: 
نماز ستون دین است و در آن ده خصلت است:
❶ زینت صورت و آبروی نمازگزار است؛

❷ نور و روشنی دل است؛

❸ باعث و سبب راحتی بدن است؛

❹ سبب نزول رحمت است؛

❺ چراغ آسمان است. جایی که نماز خوانده می شود برای آسمان ها مانند ستاره ای می درخشد.

❻ سبب سنگینی عمل در ترازوی اعمال است؛

❼ سبب خشنودی پروردگار است؛

❽ بهای بهشت است؛

❾ اُنس در قبر است؛

❿ حجاب و پرده ای از آتش جهنم است.
 و کسی که نماز را به پا داشت دین را بپا داشت. و کسی که نماز را ترک کند دین را نابود کرد.
منبع 

مواعظ العددیّه،ص 224

 ظلمت قلبی از بزرگترین عقوبت ها…
آیت الله مصباح یزدی:
بسيارى از ما تصور مى‌كنيم نعمت‌هاى خداوند فقط اين است كه خانه بخريم، شغل مناسبى پيدا كنيم، جوان‌ها ازدواج كنند، قيمت‌ها ارزان شود و نزولات آسمانى بر ما نازل گردد. گرچه اينها نعمت‌هاى خداوند هستند، اما يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى خداوند به بنده‌اش اين است كه او را با خود مأنوس مى‌كند و محبت خود را به دلش مى‌اندازد، به گونه‌اى كه از مناجات با خدا و عبادت او لذت مى‌برد و هيچ‌گاه احساس كسالت و خستگى نمى‌كند.
گرچه براى بسيارى از ما شايد اين حرف‌ها شبيه افسانه باشد، اما خداوند بندگانى دارد كه بزرگ‌ترين لذت آنها و لذت‌بخش‌ترين لحظات زندگى آنان زمانى است كه سر بر درگاه حضرت احديت مى‌سايند و در پيشگاه حضرتش تضرع و زارى مى‌كنند و اشك مى‌ريزند. اين نعمتى است كه خداوند فقط به برخى از بندگان خود عنايت مى‌فرمايد و همه افراد از آن بهره‌مند نيستند.
يكى از بالاترين عقوبت‌ها و عذاب‌هايى كه خداوند متوجه برخى افراد مى‌كند اين است كه لذت_عبادت را از آنان سلب مى‌كند و طورى مى‌شود كه خواندن دو ركعت نماز آن‌چنان بر آنان سخت مى‌شود كه گويى مى‌خواهند كوهى سنگين را بر دوش بكشند. براى چنين كسانى برخاستن براى نماز صبح از كوه كندن سخت‌تر است، چه رسد به اين كه بخواهند نيمه‌شب و سحرگاهان از بستر گرم و نرم برخيزند و در خلوت شب با پروردگار خويش نجوا نمايند. اين در حالى است كه خداوند در وصف بهشتيان مى‌فرمايد:
كانُوا قَلِيلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ * وَبِالاْسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ؛ و از شب اندكى را مى‌آرميدند. و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش مى‌كردند.
هم‌چنين خطاب به پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى‌فرمايد:
ومِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَيْلاً طَوِيلاً؛ و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب[هاى] دراز، او را به پاكى بستاى.
منبع:

«جان ها فدای دین،ص 19»